Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Λέξεις κλειδιά, φράσεις και πρόσωπα της εβδομάδας

Play… play. Δεν ξέρω ειλικρινά τι περιμένει κάποιος να διαβάσει σε αυτή τη σελίδα, τι θα ήθελε, πόσους καλύπτουν και πόσους ενδιαφέρουν αυτά που γράφονται. Πολλές φορές, τα κείμενα προκύπτουν μέσα από κουβέντες, ερωτήσεις, sms, mail, εφημερίδες, πρόσωπα, εικόνες που στριμώχνονται, λαχανιασμένες σκέψεις και λέξεις που αναδεύονται μέσα μου καθώς με επισκέπτονται σαν νυχτερινά φαντάσματα. Και για μια ακόμη φορά η πραγματικότητα αυτή που καταγράφεται, θρυμματισμένη τρέχει πίσω από τη φαντασία.

Κωνσταντινούπολη: πως μπορώ ανακαλέσω σκηνές και να σου περιγράψω τη Πόλη αν δεν έχεις μεγαλώσει στα σοκάκια της Θεσσαλονίκης; Δεν θα καταλάβεις. Κανείς μη Θεσσαλονικιός δεν θα μπορέσει ποτέ να εννοήσει τον μεταμεσονύχτιο περίπατο στο καλντερίμι από την Αγιά Σοφιά, στον Ιππόδρομο. Είναι μνήμες και κρυμμένα μυστικά, σκιές της πόλης που μεγαλώσαμε. Συναισθήματα που δονούν την ατμόσφαιρα δεν περιγράφονται. Τελεία και παύλα.

Ανθρώπινες σχέσεις: Να μη βλέπεις τον άλλο ως σφαχτό κρεμασμένο σε τσιγκέλι. Βάλε 2 κιλά μπούτι γυμναστηρίου, χωρίς κυτταρίτιδα παρακαλώ. Φιλετάκια γουάναμπί φρέσκα έχετε;

Μικροί ήρωες: όλοι αυτοί που κινούνται ως εθελοντές σε διάφορες οργανώσεις. Μοναδικοί! Υπέροχοι! Καμιά σχέση με “εθελοντές” της πολιτικής που επενδύουν στο μέλλον τους συνθλίβοντας τα μυαλά μας.
Τα Καλίνδοια: μια νέα ανασκαφή σε μια αρχαία πόλη του μακεδονικού βασιλείου. Απο το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης που η δυναμική του διευθύντρια, η κυρία Βελένη έδωσε νέα πνοή. Σαν περιοδικό τους υποστηρίζουμε με θέρμη.

Σκόπια – Μακεδονία: επειδή δεν υπάρχει μόνο μια οπτική προσπαθώ να δω τα πράγματα με τα δικά τους μάτια. Αν με μεγάλωναν (που με μεγάλωσαν) με ιστορίες για μια μικρή φτωχή πλην τίμια, χώρα ηρώων, που η Ελευθερία ήταν το μεγαλύτερο αγαθό, αναρωτιέμαι πως θα αισθανόμουνα και πως θα αντιδρούσα, αν έπρεπε να ζητήσω άδεια από ένα όμορο γείτονα για το πώς θα ονομάζεται το δικό μου κράτος.

Party: Όχι αυτά των γερασμένων και πειναλέων κομματικών νεολαίων, όχι των μεταφερόμενων dj, όχι των τρέντυ περιοδικών, των μουράτων, των βιτρινάτων. Μπορούμε να στήσουμε ένα party σε ένα δρόμο με φανατικούς με φίνα γούστα; Έτσι για ΧΑΒΑΛΕ. Αιτήσεις συμμετοχής, ιδέες και όχι γκρίνιες σε αυτό το περιοδικό των δρόμων.Για όσους δεν γουστάρουν τα στημένα.

Σκυλόφιλοι: Χαλαροί, φιλικοί, ευγενικοί, σε κάνουν να αισθάνεσαι κατανόηση, μια συνενοχή-οικειότητα γιατί στις 11 το βράδυ στο ψοφόκρυο δεν είσαι ο μόνος μαλάκας που ξαναντύθηκες για να πας βόλτα τον σκύλο σου. Εξαιρούνται οι γυναίκες άνω των 50 που κάνουν σαν υστερικές με τα ζώα τα δικά τους και των άλλων.

Οι κήποι του πασά: Με διαφορά το ομορφότερο πάρκο της Θεσσαλονίκης.

Όταν στην Αθήνα χιονίζει: στη Θεσσαλονίκη γνέφουν δελεαστικά οι ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα, σε τζαμαρία, με καφέ ζεστό, εφημερίδες, σιωπές, χαμόγελα, όλος ο κόσμος σε μια κούπα, 2 ώρες άνοιξη. θέλω κι άλλο.

Οι φίλοι μας: με τις αδυναμίες, τη λογική τους και τον παραλογισμό τους. Στο χαβαλέ, στα ζόρικα, στις χαρές, στο τραπέζι, στη πλάκα, στο σπίτι σου, στο σπίτι τους, στην εκδρομή, στη βόλτα, στην αυτοκινητάδα, στα νησιά, στη θάλασσα, στο γήπεδο, στα μπινελίκια, στις φάσεις, στο αεροπλάνο, στις διακοπές. Τίποτε καλύτερο.

Ιερώνυμος, Αρχιεπίσκοπος: Μόλις εκλέχθηκε κατάργησε το συνοδευτικό αυτοκίνητο ασφαλείας, τους αστυνομικούς φρουρούς και τις κάμερες που ακολουθούσαν τις μετακινήσεις. Επιπλέον μαθαίνουμε ότι δεν θα μείνει στο Ψυχικό στην αρχιεπισκοπική κατοικία. Μιλάει απλά, γλυκά και δεν αγορεύει. Μοιάζει με τους καλούς παπάδες που θέλανε να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι υπάρχουν. Για να δούμε...

Ποιες λέξεις αγαπάς από χ:
χατίρι,
χαβαλέ,
χάδι,
χαλάλι,
χάνομαι,
χαμηλόφωνα,
χούι.

by σπύρος σαρανταένας
20.01.08.11.51

Δεν υπάρχουν σχόλια: