Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

> Θα δουλέψω γερά



κι από το πρωί ως το βράδυ αν χρειαστεί, θυσιάζοντας ακόμα και πολλές χαρές της προσωπικής μου ζωής, θα βγάλω καλά λεφτά που μετά θα μπορώ να επενδύσω, μέχρι τα 50 μου χρόνια το πολύ. Και μετά, μετά θα ζήσω καλά, χωρίς σκοτούρες.


Να τι θα κάνω… Εσύ; _

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Και μετά...με είδε ο Θεός και γέλαγε με τα όνειρά μου! Γιατί συμβόλαιο βέβαια δε μου είχε κάνει ότι θα ζήσω ως τότε!!!Αλλά κι αν ζούσα τη ζωή θα ήταν αυτή; σε ...αναβολή; Να περιμένει πότε εγώ θα τα οικονομήσω για να ζήσω;όμως η ζωή δεν περιμένει....