Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Nikolay Baskov


Η Όπερα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει τις όπερες του Ruggero Leoncavallo «Οιδίπους Τύραννος» και «Παλιάτσοι» σε ενιαίο πρόγραμμα. Στο ρόλο του Canio στους «Παλιάτσους» ο Nikolay Baskov, που εκτός από το κλασικό τραγούδι έχει μια μεγάλη καριέρα και ως τραγουδιστής της ποπ στην Ρωσία



Ξεκινήσατε να τραγουδάτε πολύ μικρός. Είχε κάποιος στην οικογένειά σας επαγγελματική σχέση με το τραγούδι; Κανένας, ήμουν ο πρώτος. Από μικρό παιδί αγαπούσα πολύ τη μουσική, στα δέκα μου ήμουν στο θέατρο, μετά μπήκα στο κονσερβατόριο και παράλληλα στο θέατρο Μπολσόι. Την κλασική μουσική όμως δεν την αγάπησα από όταν ήμουν μικρός. Σε ηλικία όμως δεκαέξι ετών με εντυπωσίασε μια παράσταση του Τζεφιρέλι με τον Ντομίνγκο, αυτή ουσιαστικά ήταν η αφορμή, το σημείο από το οποίο και μετά μπήκα στο χώρο του κλασικού τραγουδιού. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια άκουσα πάρα πολλή κλασική μουσική, Ραχμάνινοφ, Βάγκνερ, όλους, και περνούσαν όλα αυτά μέσα μου. Η κλασική μουσική ένιωσα ότι είναι κομμάτι του εαυτού μου. Ακούγοντάς την ανατρίχιαζα, με άγγιζε πολύ βαθιά.

Είστε μαθητής της Μονσερά Καμπαγιέ, μιλήστε μας για εκείνη ως δασκάλα. Είμαι πάρα πολύ τυχερός γιατί είμαι ο μόνος της μαθητής. Η ίδια έχει πει ότι λάτρεψε τη φωνή μου όταν την άκουσε, της θυμίζει αυτήν του Τζουζέπε ντι Στέφανο. Είναι μεγάλη ευθύνη να είσαι μαθητής της. Γνωριζόμαστε πέντε χρόνια. Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο, γνωρίζοντας πόσο διάσημη και σπουδαία είναι, ήμουν αρκετά μπλοκαρισμένος και δεν μπορούσα να τραγουδήσω μπροστά της. Υπήρχαν φορές που δεν μπορούσα να βγάλω καμία νότα και μου έλεγε «Πήγαινε μέχρι την κουζίνα, κι όταν συνέλθεις, επιστρέφεις και βλέπουμε». Το βασικότερο πράγμα που πήρα από τη διδασκαλία της είναι η τεχνική, αλλά πέρα από την τεχνική σπουδαίο μάθημα ήταν το πώς να νιώ-θω τη μουσική όταν τραγουδώ, πώς να ενσαρκώσω το συναίσθημα που η μουσική μου δίνει. Για μένα είναι η ιδανική καθηγήτρια… Τις προάλλες που τραγούδησα στην πρόβα την άρια με πλησίασε μετά η διευθύντρια της χορωδίας και μου είπε «Πραγματικά με κάνατε και δάκρυσα». Συνειδητοποίησα ότι πέτυχα το στόχο μου γιατί το βασικότερο πράγμα είναι να μπορέσεις πέρα από τη φωνή -γιατί τραγουδιστής δεν είναι μόνο φωνή, κάποιος που παράγει ωραίους ήχους- το θέμα είναι να μπορέσεις, αυτά που νιώθεις εσύ ο ίδιος, να τα νιώσει και ο ακροατής. Είναι σαν μια σχέση που έχουν ένας άντρας και μια γυναίκα όπου ο ένας αισθάνεται ό,τι και ο άλλος.

Συνδυάζετε την καριέρα στο κλασικό τραγούδι και την όπερα με μια πολύ πετυχημένη πορεία στο σύγχρονο ποπ τραγούδι της Ρωσίας. Πώς είναι αυτός ο συνδυασμός; Για να χρησιμοποιήσω παραδείγματα τραγουδιστών που γνωρίζετε καλά, θα έλεγα ότι τραγουδώ όπως ο Μάριος Φραγκούλης, ο Αντρέα Μποτσέλι, η Σάρα Μπράιτμαν, σύγχρονο τραγούδι και κλασικό ρεπερτόριο. Στις συναυλίες μου μπορεί κάποιος να με ακούσει να τραγουδώ και ποπ και κλασικό ρεπερτόριο. Ήμουν ήδη τραγουδιστής της σύγχρονης ποπ μουσικής σκηνής στη Ρωσία, είχα κάνει δίσκους με επιτυχία, με χιτ στα ραδιόφωνα, με πρώτες θέσεις και βραβεία όταν άρχισα να τραγουδώ κλασικό τραγούδι. Με ενδιαφέρει πολύ το να γνωρίσει πολύς περισσότερος κόσμος την κλασική μουσική και χαίρομαι πάρα πολύ γιατί βοηθώ κάποιους θαυμαστές μου που δεν έχουν ακούσει ποτέ τους κλασική μουσική και παίρνουν την αφορμή από εμένα να μπουν σε έναν καινούριο κόσμο.

Έχετε το ίδιο ανάγκη και την κλασική και την ποπ μουσική; Αυτό που με νοιάζει βέβαια περισσότερο και εκείνο που με τραβά περισσότερο είναι η κλασική μουσική. Αυτά που μου προκαλεί η κλασική μουσική δεν μπορεί να μου τα προκαλέσει η ποπ, γι’ αυτό και εκείνη είναι η προτεραιότητά μου και δεν με απασχολεί ότι οι αμοιβές στο κλασικό τραγούδι είναι μικρότερες από εκείνες στο ποπ, ξέροντας ότι με αυτήν την επιλογή μου μπορεί να χάνω αρκετά, έως και πάρα πολλά χρήματα. Είμαι ειλικρινής, 250.000.000 στον κόσμο μιλάνε ρώσικα, με γνωρίζουν όλοι, από μικρά παιδιά μέχρι πολύ μεγαλύτεροι. Κάνω εκπομπή κάθε Σάββατο βράδυ στην τηλεόραση. Όμως ξέρω καλά ότι στην ποπ μουσική πολλές φορές δεν ξέρεις προς τα πού πας, ενώ στην κλασική μουσική πάντα υπάρχει ένας δρόμος προς τον οποίο θέλω να προχωρήσω. Στα τριανταένα μου έχω πάρει τόσα βραβεία, «καλλιτέχνης της χρονιάς», «άλμπουμ της χρονιάς», βραβεία του MTV, στην ηλικία μου λοιπόν τα έχω ζήσει όλα αυτά και ξέρω καλά τι είναι αυτό που θέλω. Θεωρώ ότι η κλασική μουσική δίνει τη δυνατότητα σε έναν καλλιτέχνη να γίνει αθάνατος. Στην κλασική μουσική ακόμα κι όταν θα έχω φύγει, θα ξέρω ότι υπάρχουν κάποιες ηχογραφήσεις και θα υπάρχει κοινό το οποίο θα συνεχίζει να ακούει γιατί η κλασική μουσική υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, ενώ η ποπ μουσική είναι εφήμερη.

Θα ήθελα να μας μιλήσετε για το ρόλο του Canio που ερμηνεύετε στην όπερα «Παλιάτσοι» του Ruggero Leonca-vallo, στην νέα παραγωγή της Όπερας Θεσσαλονίκης. Αυτό στο οποίο αναφέρεται ο ρόλος του Canio τον οποίο ερμηνεύω είναι κάτι που είναι μέσα στη ζωή. Πολλοί άνθρωποι έχουν ζήσει την απάτη, έχουν απατηθεί, πολλοί έχουν υποφέρει από την αγάπη, στη δική μου ζωή έγινε αυτό, παίζω λοιπόν τον εαυτό μου. Το μόνο που είναι διαφορετικό είναι ότι δεν έγινα δολοφόνος.

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την Ελλάδα; Η κάθε χώρα έχει τη δική της κουλτούρα, είναι διαφορετικές οι συνήθειες των ανθρώπων και πάντα μου αρέσει να παίρνω αυτό που υπάρχει διαφορετικό στην κάθε χώρα, να μαθαίνω τα έθιμά τους, να γνωρίζω άλλες συμπεριφορές και τρόπους ζωής. Με ενδιαφέρει να γνωρίζω την κάθε χώρα που επισκέπτομαι. Οι Έλληνες μπορώ να σας πω, όσο σας γνωρίζω, ότι μοιάζουν πολύ με τους Ρώσους. Υπάρχουν πολλοί ορθόδοξοι ναοί όπως και στη Ρωσία, είναι πολύ ανοιχτοί άνθρωποι οι Έλληνες, ξέρουν να ζουν τη ζωή τους ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση. Εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο ο κόσμος στη Θεσσαλονίκη κινείται. Τις ημέρες που είμαι εδώ έχω γευτεί το καλύτερο φαγητό, έχω κάνει πολλές βόλτες για να γνωρίσω την πόλη και σε λίγες μέρες έρχονται στη Θεσσαλονίκη η ρώσικη τηλεόραση και δημοσιογράφοι από μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες στη Ρωσία με τεράστια κυκλοφορία και θα προσπαθήσω να τους πω τα καλύτερα για να ξέρουν οι ρώσοι τουρίστες να προτιμούν τη Θεσσαλονίκη. Έχω κάνω ήδη ένα σχεδιάγραμμα σε ποια μέρη θα τους πάω για να δουν, εκεί όπου ήπια ξινόγαλο, έφαγα κάστανα στο δρόμο ή μπουγάτσα ή γλυκά και βέβαια όπου περπάτησα κι έκανα βόλτα.

info: Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Τ: 2310 288000

2,3,5,6,8,9 & 10 /2, ώρα έναρξης: 21.00 & 19.30 τις Κυριακές

by αναστασία γρηγοριάδου

Δεν υπάρχουν σχόλια: