Miss Kittin

Λέει πως αυτήν την πε-ρίοδο το αγαπημένο της venue είναι το σαλόνι της. Το Σάββατο 2 Φεβρουρίου όμως, το αγαπημένο της venue θα γίνει η Αποθήκη 8, στο DJ set της για τους φίλους της στη Θεσσαλονίκη

Το δεύτερο σόλο album σου «BatBox» θα κυκλοφορήσει από το δικό σου label «Nobody’s Bizzness». Είχες προσφορές από άλλες, ανεξάρητες και μη εταιρίες; Είχα, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν τίποτα συναρπαστικό. Όλη αυτή η τρέλα μου την έδωσε και αποφάσισα να απορρίψω όλες τις προτάσεις. Φοβόμουν να βρεθώ μόνη αλλά, και πάλι, κοιμάμαι καλύτερα το βράδυ γνωρίζοντας πως όλα έγιναν με τον τρόπο που τα ήθελα, χωρίς συμβιβασμούς.

Έχεις πει πως το «BatBox» είναι για σένα μια επιστροφή στο φως. Πώς συνυπάρχει το φως και το σκοτάδι στη μουσική σου; Τα άκρα πάντα συνυπάρχουν. Έτσι και στη μουσική μου. Για παράδειγμα, όταν γράφω μια μελωδία για γλυκιά φωνή, μ’ αρέσει να την επενδύω με σκοτεινούς στίχους. Όταν η μουσική είναι πιο «βαριά», τραγουδώ πιο ελαφριά θέματα. Πάντως προσπαθώ να γράφω μη προφανή πράγματα, με ένα μη προφανή τρόπο. Δεν ξέρω πώς να γράφω ποπ τραγούδια σαν και αυτά που ακούμε στο ραδιόφωνο.

Το «Kittin is high» είναι το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο. Tι βλέπεις από ψηλά; Βλέπω τον ήλιο να λάμπει! Αυτή η φρά-ση είναι ακριβώς αυτή που ήθελα να βάλω πρώτη, γιατί περιγράφει τη χαρά του να περνάς καλά. Όταν το συνειδητοποιείς αυτό μπορείς να κρατήσεις την αίσθηση για πολύ παραπάνω, όσο περισσότερο γίνεται. Ή μπορείς να το δεις και σε οριζόντια κλίμακα: το να κοιτάς προς τα πίσω σε κάνει να αισθάνεσαι πολύ καλύτερα απ’ ότι αισθανόσουν τότε. Είναι σαν μια νίκη επί του εαυτού σου.

Τι έχει αλλάξει στη μουσική σου και την προσωπική σου ζωή από την εποχή του πρώτου σου σόλο album, «I.com»; Η ζωή αλλάζει. Απολαμβάνω περισσότερο τη ζωή αντί να δουλεύω τόσο σκληρά. Έβγαλα το «I.com» σε συνθήκες άγ-χους, στο Βερολίνο, ανάμεσα σε πάρα πολλά DJ sets. Αργότερα μετακόμισα στο Παρίσι, πεταγόμουν στο Λονδίνο με την πρώτη ευκαιρία, ήμουν πιο νηφάλια και σε προσωπικό επίπεδο, πιο ευτυχισμένη.

Στις αρχές της δεκαετίας έκανες και τα φωνητικά για πολλά club hits, κάτι που δεν κάνεις τώρα πια. Γιατί; Γιατί δεν συνάντησα κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Ποιο το νόημα του να κάνεις διαρκώς το ίδιο πράγμα; Μάλλον ήταν μεγαλύτερη έκπληξη το ότι δεν έκανα κάποια τέτοιου είδους συνεργασία. Πάντως πρόσφατα βρέθηκα στο Λονδίνο για μια διασκευή ενός κομματιού των Suicide μαζί με τους Primal Scream.

by γκέλυ μαδεμλή